Darating din yung araw,na mapapansin mo ko

Ang tunay na lalaki at babae

ANG TUNAY NA LALAKI,

• Marunong rumispeto sa babae man o lalaki.
• May paninindigan.
• Marunong mag hintay.
• Hindi nag papaiyak ng babae.
• Hindi PAASA o pa-Fall.
• Marunong dumiskarte
• Hindi marunong mangloko.
• Sa bahay nanliligaw hindi sa kanto.
• Sa personal nanliligaw hindi sa chat o sa text.
• Nag mamahal ng lubos sa iisang babae.

ANG TUNAY NA BABAE,

• Pasekreto kung kiligin.
• Madalas tama ang hinala.
• Marunong mag hintay.
• Matagal maligo.
• Hindi nag papabastos sa kung sinu-sino
• Hindi padalos dalos.
• Laging tumitingin sa salamin.
• Simple at walang arte.
• Marunong sa gawaing bahay.
• Mahaba ang pasensiya.

Balik tanaw

Naalala ko pa noong batang paslit pa lamang ako.

Lagi akong nag lalaro sa putikan at buhanginan,

patintero,tumbang preso,piko,luksong baka,at

tagu-taguan. Yan ang madalas naming nilalaro

ng aking mga kaibigan.

Ang sarap pala balikan ng mga alalaalang

taon na ang nakalipas.

yung tipong mahilig pa tayo makipag away 

dahil sa laro lang,  nakakaihi

sa ating hinihigaan, walang pinoproblema sa

buhay, hindi ka ubligadong tumulong

sa gawaing bahay at yung tipong 

atat na atat na tayong

gawin ang mga bagay na ginagawa

ng mas matatanda sa atin.

Pero bakit ngayong nag sisimula palamang ako

ay parang ayoko na?

yung tipong gusto ko ng bumalik sa pag kabata

kasi walang kahirap hirap kang

makukuha ang gusto mo dahil

kusa nalang itong ibibigay ng magulang mo,

Kasi hindi ka mapapagod gawin ang takdang

aralin mo dahil tutulungan ka ng ate't kuya mo.

Ngayon. Palagi kang pagod,

palagi kang may problema, palagi kang

may ginagawa, palagi kang busy.

lahat nalang ata ng palage nasayo na.

Pero dapat salahat ng bagay ay maging 

positibo tayo, upang sa lahat ng tanong natin

sa ating sarili ay maalitan ng positibong sagot.

Nawa'y maging inspirasyon natin

ito upang maipag patuloy natin ng maayos ang 

mga nais nating gawin

Si Bea, Ang tunay kong kaibigan

Masarap sa pakiramdam pag alam mong may kaibigan kang

laging nandyan, maaasahan sa lahat ng oras, tutulungan ka

sa lahat ng bagay, susuportahan ka sa lahat ng gusto mo,

hindi ka iiwan sa panahon ng kagipitan at dadamayan ka sa

lahat ng lungot at pighating nararanasan mo.

Ako si Candice, Isang simple,tahimik at mahiyaing babae, DATI.

Nag bago ako simula nang makilala ko ang BESTFRIEND kong

si Bea. Mabait si Bea Simple at masayahing babae. Lagi siyang

nandidyan pag kailangan ko siya,lagi niya akong sinesermunan

sa tuwing may nagagawa akong di kaaya-aya sa paningin nya.

Para ko na siyang kapatid eh, Dahil kasundo ko siya sa lahat ng

bagay. Pitong taon na kaming mag kaibigan ni Bea, simula Kinder

hanggang first year high school mag ka-klase kasi kami. Pero

ngayong taon na to ay di ko na siya magiging ka-klase lilipat na

kasi kami ng tirahan at ililipat naren ako ng paaralan. Napag 

kasunduan nalang namin na mag chat, at mag skype para maka-

musta ang isa't-isa. Siguro nga sinubok ng tadhana ang aming 

pag kakaibigan, kung gaano katibay ang aming pinag samahan.

Nabago ng paaralan kong pinasukan ang ugali ko't anyong

pisikal. Nag-iba ang pamamaraan ko ng pakikipag usap.

Kung dati'y mahinhin at magalang, ngayon pilosopo na

at pabalang. Nag bago ang istilo ng aking pananamit, kung

dati'y mahahabang damit ang aking madalas isuot. Ngayon

Maiiksi na at iligante kung tignan. Natuto akong mag 

mag paganda at mag ayos sa aking sarili. Lahat nang yan ay

ginawa ko upang makibagay sa paaralang pinasukan ko,

upang magkaroon ako ng madaming kaibigan. Hindi ako

nabigo, Dumami nga ang aking naging kaibigan. Lagi na 

akong gumagala kasama sila, kung minsan dumarating sa

punto na hindi naako nakakapag paalam makasama lang

sa galaan. 

Noong mga panahong iyon ay napaka saya ko sa piling ng

mga bago kong kaibigan. Naimpluwensiyahan nila akong

mangopya,mandaya,at mag cutting classes. Hanggang

sa dumating yung araw na nag karoon ako ng malaking 

problema. Kinausap ako ng aking guro, at ang sabi niya

"Hindi na ako maaaring pumasok pa sa paaralan dahil

sa dami ng alintuntunin ng paaralan na aking nilabag."

Matagal na kasing pinapapunta ang aking magulang sa

paaralan,mas inuna ko ang aking takot kaya naisipan kong

wag nalamang itong sa bihin sa kanila. Nagulat ako dahil

sa dami rami ng mga lumabag sa alituntunin, bakit ako

lamang ang naparusahan? bakit ako lang?

Agad kong pinuntahan ang aking mga kaibigan.

Ngunit ni isa sakanila ay di ako dinamayan, Ni hindi

man lang nila ako malapitan at makausap. 

Iniwan nalang nila ako basta sa ere ng mag isa.

tumakbo ako palabas ng aming paaralan at

agad na umuwi sa bahay. Naramdaman ko ang pag

agos ng mga luha ko. Sa mga oras na yon, Wala akong

masabihan ng problema ko. Umiyak lang ako ng umiyak.

at nang dumating na yung oras na wala na akong 

mailuluha, Naalala ko bigala ang aking BEST FRIEND.

Si Bea na laging nandiyan pag kailangan ko, Si Bea

na dinadamayan ako sa problema ko, Si Bea na di

ako iniiwan sa ere.

Matapos kong maisip ang mga iyon, di  ako nag dalawang

isip na buksan agad ang kumpyuter. Tinignan ko agad ang

Facebook at Skype ko. Nagulat ako. 105 missed call, 501

message. agad ko siyang minessage.

"Bea,Sorry ha? sorry kung nakalimutan kita. Sorry kung

di na kita kinakamusta. alam kong nag kulang ako sana

mapatawag moko sa nagawa kong di pag paparamdam 

sayo. Mahal na mahal kita e"

1 new message.

"Candice, Okay lang para saan pa't naging mag bestfriend 

tayo diba? alam ko namang may dahilan e. at kahit ano 

payan handa kitang damayan. iloveyouto candice"

Sa mga puntong iyon, Meron akong bagay na natutunan.

Mga bagay na hinding hindi ko makakalimutan. 

Nag papasalamat ako dahil meron akong kaibigang

laging nandidyan sa oras na kailangang kailangan

ko ng karamay at kausap. Lubos ang nag papasalamay

sayo Bea.

Pagmamahal sa Bayan

Ang pag mamahal sa bayan 

ay likas na naka ugnay sa puso nating mga pilipino,

Iba-iba nga lang ang ating pamamaraan upang 

ipakita at maipahayag ito.

Hindi ito nasusukat nasusukat sa antas ng pamumuhay.

mahirap man o mayaman, Bata man o matanda ay may

Aking taglay na nag papakita ng pagmamahal sa bayan.

Bilang isang kabataan

Gaya ng ilan may iba akong paraan na nag papakita 

ng pagmamahal sa bayan,

Hindi man madugo at buwis buhay isa itong paraan

na maaring tularan ng kapwa ko kabataan.

Ang simpleng pagtulong sa kapwa,

Pag sali sa mga organisasyong makakatulong sa bayan,

Pag tang kilik ng mga produktong sariling atin,

Pag sunod sa alituntun nin (Mga batas) ng ating bansa,

Pagiging huwaran sa iyong nasasakupan.

Mga simpleng paraan na nag papakita ng pagmamahal

sa bayan.

Siguro kung nabubuhay ngayon ang ating mga 

bayani ay matutuwa at magagalak sila

Dahil ipinapagpatuloy natin ang bayang 

Minahal at ipinaglaban nila.

Mahalagang maunawaan natin kung ano 

nga ba ang kahalagahan ng pagmamahal sa bayan.

Marami kang makakalap na kaalaman na magagamit mo 

upang makagawa ng kabutihan sa iyong kapwa.

Mga kaalamang maitatago mo at maibahagi sa mga

taong nasa paligid mo.